ConvergeEen van de meest opvallende boekingen op Incubate is die van Converge. De uiterst invloedrijke Amerikaanse hardcore metalband heeft geen vers album op zak en treedt niet idioot veel op, maar stond hier wel recent nog op FortaRock. Aan die show bewaart gitarist/toetsenist Kurt Ballou geen bijzondere herinneringen. “Zulke grote shows zijn niet echt ons ding, we maken liever contact met het publiek in een kleinere setting. Wat dat betreft verwachten we meer van Incubate.”

Door Ingmar Griffioen

Converge bestaat zo’n beetje 25 jaar, leverde daarin acht studio-albums af en frontman Jacob Bannon en alleskunner Ballou zijn de enige oorspronkelijke leden. Er lopen ook diverse andere projecten en bovendien is Ballou een van de meest gevraagde producers in het harde rock en metal-segment. Zo werkte hij mee aan klasse albums van High On Fire (“Ik ben erg trots op die plaat”), Every Time I Die, Old Man Gloom, Baptist, Hark en vele anderen waaronder het Utrechtse This Routine Is Hell. Voor NMTH kijkt hij naar zijn favoriete producties en daartussen zitten ook bands uit de huidige Incubate line-up. “Ik wil zeker Grave Pleasures en Supergenius zien.”

Jullie zijn een van de belangrijkste acts op Incubate dit jaar. Wat weet je van het festival?
“Ik had nog niet van het festival gehoord, maar sinds we geboekt zijn, zijn mijn Nederlandse vrienden en onze fans erg enthousiast. Voor hen is het een belangrijk festival.”

Jullie stonden een paar maanden terug nog op FortaRock te spelen, dus die fans mogen sowieso niet klagen dit jaar.
“We komen graag zo vaak als we kunnen. FortaRock is een groter festival, niet echt intiem. Veel grotere festivals die een breder muzikaal spectrum coveren zijn wel interessant omdat wij ook eens hele andere bands kunnen zien spelen, maar ze hebben niet echt een intiem karakter en er is daarom eigenlijk geen connectie met het publiek. We spelen liever op kleinere podia.”

Deze show in Umeå uit 2013 geeft een aardige impressie

Dan kun je op Incubate je hart ophalen. Er passen zo’n 600 man in de Dudok-zaal waar jullie spelen.
“We zijn heel blij dat we de kans krijgen op zo’n plek te spelen. Als optredende band voelt FortaRock niet echt anders dan een festival waar dan ook. Het had net zo goed een podium in Portugal of Japan kunnen zijn en dan had het net zo gevoeld, met dezelfde kloof tussen band en publiek. Een kleiner podium voelt veel beter. Op dit tourtje doen we maar vier optredens. We spelen liever wat kortere tours met selecte shows, waardoor er meer tijd vrijkomt voor andere bands, mijn studiowerk, Jacobs platenlabel en kinderen. Iedereen in de band heeft kinderen, behalve ik.”

Jacob en bassist Nate Newton zitten in een ‘Backstage’ documentaire met leden van Neurosis, High On Fire, Melvins, Amenra en anderen. Is het backstage leven zo interessant?
“Ik heb nog niks van die docu gezien, maar Converge is backstage best wel saai. We houden ervan om rek- en strekoefeningen te doen, Kombucha thee te drinken, contact met het thuisfront te onderhouden en wat grappen te vertellen. We zijn niet echt een feestband.”

Jullie zijn dan ook al even bezig.
“Het is natuurlijk heel anders als het touren nog nieuw en spannend is. Niet dat het nu niet meer opwindend is om in andere landen te spelen, je vrienden daar te zien en op te treden voor mensen die van je muziek houden. Maar de meeste steden maken nu niet meer zo’n nieuwsgierig gevoel los. Toen we jonger waren, waren we wel wat wilder. Maar we zijn nu al bijna 25 jaar samen als band.”

In de trailer voor de docu vertelt iemand een verhaal over doorzetten als band terwijl succes uitblijft. Hij begrijpt niet waarom je zou stoppen als je met zoiets moois bezig bent. Hij zei: ‘Je kunt als band alles overwinnen behalve de tijd, tijd dood alles.’ Hoe raakt tijd jullie?
“Tijd is zeker een factor. Ik denk dat creatieve geesten altijd een gevoel van nieuwigheid zoeken boven routine. Soms betekent dat nieuwe muziekavonturen met andere mensen en soms andere zakelijke avonturen of familiegerelateerde zaken thuis. Het leven heeft een hoop te bieden, zoals het krijgen van kinderen, en wij genieten graag van al die voordelen. Het is absoluut een interessant proces om zo lang in een band te spelen en ik beschouw de andere leden nu als mijn broers. We reizen de wereld over en beleven veel avonturen samen en ik hoop dat we daar zo lang mogelijk mee door kunnen gaan.”

De laatste plaat:

Is dat een van de doelen van Converge?
“Ik denk dat wij ons vooral tot doel stellen om sommige dingen niet te doen. We hebben niet idioot veel specifieke aspiraties als ‘we moeten nog zo’n plaat maken, met die persoon samenwerken of daar op tour gaan’. Maar er zijn zeker wel dingen die we niet willen doen. We willen trots zijn op wat we maken. We willen dat wat we creëren als band, reflecteert wat wij zouden wensen van een andere band. Als we iets haten aan een andere band, dan willen we dat met onze band niet doen. We willen niets tegen onze natuur doen, of het nu een beslissing over songwriting, touren of een politiek statement is.”

Artwork van de nieuwe Converge dvd Thousands of Miles Between Us

Artwork van de nieuwe Converge dvd Thousands of Miles Between Us

Wat bedoel je: participeren in een reclame voor auto’s of shampoo?
“Haha, ja dan doel ik zeker op verschillende sellout zaken of hele misplaatste muzikale beslissingen. Wat me echt tegenstaat is als een band afhankelijk is van die band om rond te komen en daarom consequent creatieve beslissingen baseert op de belofte van financieel gewin. Nog niet eens omdat ze rijk proberen te worden, maar meer dingen als ‘oh, als we niet elke 18 maanden een plaat maken, dan kunnen we niet op tournee en moeten we echte banen zoeken’. Zo wil ik niet zijn, ik hou ervan dat ik niet afhankelijk ben van Converge als mijn enige bron van inkomsten. Daardoor ben ik in staat om alleen die Converge-songs te schrijven die ik wil schrijven en kunnen we elke drie, vier of vijf jaar een album maken. Het maakt niet uit, we hoeven geen bepaalde tourcyclusmachine te hebben, zoals veel bands wel hebben. Ik zou het fijn vinden als ik van Converge kon leven, maar ik wil niet de muzikale compromissen maken die daarvoor nodig zijn.”

Compromissen als regelmatiger opnemen en minder productiewerk doen?
“Dat zou zeker minder productiewerk betekenen en een album ieder anderhalf jaar. Ik denk niet dat we genoeg inspiratie hebben om ieder anderhalf jaar een goed album te maken. We hebben nu acht albums en anders zouden we er zestien hebben en die zouden allemaal halfgoed zijn. En we zouden elk jaar zes tot acht maanden op tournee zijn. Ik denk dat mensen die van Converge houden wel weten dat als Converge naar hun stad komt, dat het hun enige mogelijkheid kan zijn om ons te zien in een paar jaar tijd. Daarom is het meer speciaal als we komen en ik hou van dat gevoel; dat mensen opgewonden worden en dat al onze vrienden uit die stad graag naar ons komen kijken. Als je weet dat we elke vier maanden langs komen, waarom zou je er dan zo opgewonden over worden? De shows zouden dus niet zo goed voelen en onze platen zouden niet zo goed zijn. Ik heb andere bands in die val zien trappen; dat ze constant touren en platen uitbrengen en die zijn niet zo opwindend als ze ooit waren. Je ziet ook aan de band dat zij niet meer zo enthousiast zijn over wat ze doen.”

Kom je dat in je eigen studio tegen?
“Af en toe wel, maar niet vaak. Meestal zijn de bands die ik uitkies om mee te werken, behoorlijk enthousiast om muziek te maken en creatieve, gedreven mensen. Ik werk meestal niet met bands die heel erg zakelijk gedreven zijn.”

Je bent in de luxepositie dat je kan kiezen.
“Jazeker. Ik voel me gezegend dat ik zo druk ben dat ik selectief kan zijn over met wie ik werk.”

Wat zijn je sterke punten, wat is de reden dat zoveel bands met jou willen werken?
“Dat zal per groep verschillen, maar het belangrijkste is dat we elkaar kunnen aanvoelen op een manier die ze misschien niet bij andere opnametechnici hebben, omdat ik het leven heb geleefd dat zij leven. Ik heb zelf in een band gespeeld, getourd en dat al meer dan twintig jaar, dus is er een zekere kameraadschap, gebaseerd op levensstijl. Ik kom van dezelfde wereld, muzikaal, esthetisch en ethisch, als veel mensen waarmee ik werk. Er is veel onuitgesproken communicatie. Ze kunnen de titel van een song van een band noemen en dan weet ik precies waar ze het over hebben en welke sound ze willen. Terwijl bij een andere producer, die misschien meer skills heeft dan ik, de communicatie misschien langzamer of knulliger is.

“En ik gebruik alles wat ik bij Converge doe, pas dezelfde regels toe: behandel mensen zoals jij zelf ook behandeld zou willen worden. Niet in de bijbelse zin des woords, maar het geldt net zo goed voor je luisteraars als voor het opnemen van bands. Ik probeer bands te benaderen zoals ik zelf ook benaderd zou willen worden als ik in die band zou zitten. En ik denk dat dat veel goodwill oplevert bij mijn klanten.”

Converge, met tweede van links Kurt Ballou

Converge, met tweede van links Kurt Ballou

Je hebt aan de laatste platen gewerkt van High On Fire, Every Time I Die, Old Man Gloom, Baptist, Floor en vele anderen. Zijn er albums waar je extra trots op bent?
“Ik hou er echt van dat ik hier de hele tijd mee bezig kan zijn, dat ik continu creatief kan zijn en geweldige, creatieve mensen kan ontmoeten en langdurige vriendschappen met die bands kan sluiten. Dat ik het kan blijven doen en dat bands me blijven vragen, dat is het beste eraan. Maar waar ik het meest trots op ben, zijn misschien wel de bands die een beetje anders zijn dan wat ik normaal opneem. En als het dan goed uitpakt, zoals bij Pygmy Lush.

“En volgens mij speelt Grave Pleasures op Incubate. Hun vorige band Beastmilk heb ik ook opgenomen. Ik denk dat dat veel mensen verbaasd heeft, ook omdat het anders klonk (‘apocalyptische death rock’ en post-punk, IG) dan wat ze van me verwachtten, maar volgens mij zijn we geslaagd in wat we wilden bereiken. Dus ik ben erg trots op die plaat.

“Een andere band waar ik recent mee werkte, is soort van pop-punky en heet Four Year Strong. Die komen ook een beetje uit een andere wereld dan wat men verwachtte en ook dat pakte geweldig uit. Het was voor de band de eerste keer dat ze met een meer organische productie werkten en die plaat is erg goed ontvangen. Dat is tof.

“Zelfs met High On Fire, wat toch een legendarische cultband is, ben ik in staat om er in te springen en een andere draai eraan te geven. In staat om zo hun luisteraars misschien wel een nieuwe kijk op de band te bieden, om ze zo nieuw leven in te blazen. Dat is wel het soort spul waar ik trots op ben.”

Het klinkt alsof het juist de bands zijn waarmee je je grenzen kan verleggen.
“Dat klopt wel. Dat ik in Converge speel, betekent nog niet dat ik een hele berg bands wil opnemen die als Converge klinken. Dat zou saai worden. Ik ben op zoek naar zoveel mogelijk variatie, zo lang het maar gaat om muziek waar ik van houd en mensen die ik respecteer en waar ik een muzikale visie mee deel.”

Komt het ooit zover dat je moet kiezen tussen opnameklussen en Converge?
“Helaas wel. Mijn studio wordt meestal langer van tevoren volgeboekt dan Converge. Dus soms vraagt iemand ons drie maanden van tevoren of we op een festival komen spelen, maar dan is mijn studio al zes maanden vooruit geboekt en moeten we de show afslaan. Iedereen heeft drukke schema’s, dus het is ook lastig – zeker sinds ons laatste album – om samen te komen om te oefenen en nieuw materiaal te schrijven. Dus dat lijdt er ook onder. Maar we hebben nu plannen om snel weer samen te komen en te gaan schrijven.”

Jullie gaan dus nieuw materiaal opnemen?
“Ja, we hebben nog geen plan of een datum, maar we willen zeker meer albums uitbrengen en werken daar naartoe.”

Zijn er naast Grave Pleasures nog meer bands waar je naar uitkijkt op Incubate?
“Grave Pleasures inderdaad! En mijn vrienden van Rise and Fall zijn een hele berg nieuwe bands begonnen. Volgens mij speelt Supergenius ook op vrijdag en staat White Jazz er wel, maar op een andere dag en dat laat het tourschema helaas niet toe.”

Converge speelt vrijdag 18 september op Incubate, vanaf 00.00 uur in Dudok en met wat geluk kun je Kurt Ballou en co ook treffen bij de Belgen van Supergenius (vrijdag om 21.00 uur in V39) en wave-metalband Grave Pleasures, die die dag om 22.15 uur in Hall Of Fame staat. De dvd “Thousands Of Miles Between Us” met zo’n 18 uur aan live archiefmateriaal komt binnenkort uit via Deathwish.



Deel dit artikel