GOLD No ImageNu de dagen weer korter zijn, het weer natter en de temperatuur kouder is, hebben we nog een plaat voor je die de guurheid van een verlichtende, maar overdonderende sfeer kan voorzien. Onlangs verscheen namelijk het debuut van de Nederlandse ‘post everything band’ GOLD. Ter info schreven we eerder al: “GOLD bevat (ex-)leden van The Devil’s Blood, Madball, Malkovich en Born From Pain, de eerste plaat werd nog geproduceerd door Willem Verbuyst en zelf zeggen ze: voor fans van Swans, Deafheaven, Nothing en White Lung.” Deze nieuwe plaat No Image is geproduceerd door niemand minder dan Jeff Zeigler (Kurt Vile, War On Drugs, Nothing, Purling Hiss), en volgt muzikaal gezien een iets andere route dan zijn voorganger Interbellum. Kortom: genoeg ingrediënten aanwezig om met hoge verwachting de wereld van deze plaat binnen te stappen.

Door Steven Gröniger

Bij de eerste luisterbeurt besloot ik vlak voor het slapen gaan met koptelefoon in het donker te gaan zitten, met een Trappistenbiertje en een kaarsje aan. Op zich niets speciaals, maar het voegt zeker bij atmosferische platen als deze een prettige extra dimensie toe. Meer bizar was de ervaring in de aansluitende nacht, die bol stond van vage dromen die net aan het randje nachtmerrie raakten. Het maakte dat ik de plaat, omdat ik nogal aan mijn relatief korte nachtrust hecht, een aantal dagen niet wilde opzetten. Alleen al om dit gegeven scoort het album een paar dikke pluspunten. Het heeft er vooral mee te maken dat er ontzettend veel gebeurt op de plaat, zowel in creatief opzicht als inhoudelijk; er wordt veel met (bestaande) ideeën en een rijke keur aan invloeden gewerkt. De bronnen die hierbij worden aangeboord zijn hierin wel van een bijzonder interesante orde.

Bijvoorbeeld de Earth & Fire-achtige (ha, Jerney Kaagman eat your heart out!) opener Servants en het daaropvolgende Nine Inch Nails-achtige, industrieel bezwerende Old Habits; ze klinken enigszins retro, maar komen heel verfrissend over. Tar & Feathers is nogal veeleisend voor het gehoor, maar wanneer je goed luistert zit er een geweldige diepte in, dat is trouwens sowieso een duidelijk aspect om op te letten. We treffen namelijk een plaat die zeer gelaagd is en waarin na iedere luisterbeurt steeds weer nieuwe details naar voren komen, die eerder niet niet opvielen. Wat daarnaast natuurlijk nog een belangrijke factor is, is de zang van Milena Eva, die als een mythologische sirene het baken is in de tracks. Ze bedwingt je naar haar epische wereld, soms bedwelmend maar vaker bezwerend.

Onder het mom ‘Stille wateren, daar varen geen zeilschepen’ zijn het vooral de intro’s van de tracks zoals The Waves, Tar And Feather, Old Habbits en Taste Me die de wind vanaf het begin in de zeilen hebben en je direct bij je strot en lurven grijpen om je door de storm te voeren. De luisteraar wordt er vanaf iedere opening aan zijn haren bij gesleept, waarna het vervolgens de excellerende zang van Milena Eva is die de storm intensiveert, controleert en van diepte voorziet, We kunnen ons ook niet onttrekken aan de indruk dat het een bij vlagen religieuze ervaring is met een zeer prettige atmosfeer.

Zoals gezegd is de plaat rijk aan invloeden en vloeit logischerwijs het onderliggende bloed van The Devil’s Blood ook door de aderen van deze plaat. De rimpeling, of golf, die Selim Lamouchi ooit in de Nederlandse vijver maakte, zet nog immer door. Die invloed die bijvoorbeeld ook in Death Alley en Elle Bandita’s nieuwe band Dool hoorbaar is, bands die zichzelf net als GOLD direct in de belangstelling van de internationale muziekscene plaatsen.

Al met al levert GOLD met No image een heerlijk brute plaat af, vol sonische heerlijkheden die op al je zintuigen inspelen. Een plaat die naderhand bovenal de vraag doet rijzen, welke richting de band muzikaal verder gaat verkennen richting volgende platen. Er zijn ideeën te over die het geheel nu al zeer interessant maken en ons hongerig naar meer maken. Eerst maar eens live zien, natuurlijk.

GOLD – No Image is uit op het Duitse Ván Records (en Profound Lore in de VS) en onder meer op Bandcamp / hieronder te beluisteren. De band is onder meer op 11 februari in EKKO te zien, als opener voor King Dude.



Deel dit artikel